CHIRURGISCHE BEHANDELING DE ZIEKTE VAN PARKINSON
 |
Ziekte van Parkinson is het gevolg van het overlijden van bepaalde neuronen in de hersenstam. Deze cellen zijn verantwoordelijk voor de productie van een stof de overdracht van bepaalde (uitgever), genaamd dopamine, die een belangrijke rol in het reguleren van de activiteit in de diepere delen van de hersenen speelt. Deze onderdelen zijn de basale ganglia en de thalamus. In de basale ganglia worden verwerkt door de impulsen van de hersenen die belangrijk zijn voor de controle van bewegingen, zoals wandelen en andere acties «automatische». |
|
Anatomie van de diepe hersenkernen gerelateerd aan de ziekte van Parkinson
|
Het tekort aan dopamine dat optreedt bij de ziekte van Parkinson bepaalt dat de regulering van deze bewegingen niet goed plaatsvinden. De patiënt heeft tremoren, gebrek aan beweging of bradykinesie (verkeer schuifelde weg gezichtsuitdrukking, moeilijk om te draaien wanneer je lopen, problemen in de ontwikkeling) en stijfheid. De ziekte van Parkinson heeft no cure, en symptomen gaan meestal te verergeren na verloop van tijd.
In eerste instantie de symptomen reageren op de toediening van medicijnen, zoals dopamine. Als de reactie op medicatie of verminderde bijwerkingen van medicijnen zijn lastig, of als er in een vroeg stadium is stijfheid of tremoren ernstige, de mogelijkheid om beroep te doen op een operatie aan de hersenen. Er zijn verschillende mogelijke acties, en het type van de uitgevoerde operatie in elk geval hangt grotendeels af van de individuele patiënt symptomen:
- Schadelijke interventies. Bij deze transacties zijn gewond delen van de hersenen dat intervenienen in de symptomen die gepaard gaan met de ziekte van Parkinson. Dit wordt gedaan met behulp van een dunne elektrode via een klein gaatje in de schedel en zorgvuldig de berekening van de coördinaten van het punt-gewonden (globus pallidus of de thalamus). Eerst met elektrostimulatie is bevestigd dat de elektrode positie juist is en dan stolt het doelgebied van de radio-frequentie (als de globus pallidus en pallidotomie te bespreken als er een thalamotomy thalamus). De indicaties voor deze therapie zijn stijfheid en akinesie in het geval van pallidotomie en tremor in het geval van thalamotomy.
 |
|
Thalamotomy voor de behandeling van tremor
|
- Stimulatie. Het gaat om het plaatsen van een elektrode op dezelfde punten die kunnen leiden tot letsel. Echter, het effect is omkeerbaar en verstelbaar door verhoging of verlaging van de intensiteit van de stimulatie keuzevak. De meest voorkomende vorm van de procedure wordt momenteel op zijn kop en kan worden gemaakt aan beide zijden (die niet het geval is bij invasieve procedures). De meest voorkomende punt van stimulatie en succesvol is de nucleus subthalamicus.
 |
|
Diepe hersenstimulatie bij de ziekte van Parkinson
|
- Weefseltransplantatie. In dit geval is het doel om de patiënt’s hersenen dopamine-producerende cellen transplantatie van menselijk hersenweefsel verkregen uit abortussen of weefsel van de capsule supraadrenal (als donor of de patiënt zelf). De resultaten zijn bescheiden onder meer door de afwijzing en dood partieel overgedragen weefsel, in aanvulling op de technische problemen in verband met het verkrijgen van dopamine-producerende cellen.
 |
Deze technieken kunnen ook worden toegepast bij andere ziekten in verband met abnormale bewegingen, bijvoorbeeld, torsie dystonie.
|
|
Patiënt met torsie dystonie
|