ALGEMENE HYDROCEPHALUS

WAT IS Hydrocephalus?

De term hydrocephalus is afgeleid van de Griekse woorden «hydro» betekent water en «cephalic» betekent hoofd. Zoals de naam al doet vermoeden, is een aandoening waarbij het primaire kenmerk is overmatige ophoping van vocht in de hersenen. Hoewel hydrocephalus stond ooit bekend als «water op de hersenen,» het «water» is eigenlijk hersenvocht. Het is een heldere vloeistof die de hersenen en het ruggenmerg omgeeft. De bovenmatige ophoping van hersenvocht wat resulteert in dilatatie van de ruimtes in de hersenen genaamd ventrikels. Deze dilatatie veroorzaakt mogelijk schadelijke druk op het hersenweefsel.

Normale hersenen ventrikels	Hydrocephalus (dilatatie van de cerebrale ventrikels door ophoping van hersenvocht)

Het ventriculaire systeem bestaat uit vier ventrikels verbonden door smalle paden. Normaal gesproken is de cerebrospinale vloeistof stroomt door de ventrikels, wordt uitgangen in reservoirs (gesloten ruimten die dienen als reservoirs) aan de basis van de hersenen en het ruggenmerg, en vervolgens opgenomen in de bloedbaan.

Circulatie regeling intraventriculaire hersenvocht	Schematische voorstelling van de circulatie van hersenvocht via de intraventriculaire en subarachnoïdale ruimte te worden opgenomen in de arachnoidea granulaties
Punt afvoer spinale vloeistof die in het veneuze bloed stroomt door de arachnoidea granulaties	Arachnoidea granulaties door het passeren van de cerebrospinale vloeistof aan bloed in de aderen

Het evenwicht tussen productie en absorptie van hersenvocht is van cruciaal belang. In het ideale geval de vloeistof gaat bijna volledig in de bloedbaan bij het passeren van het bloed door de aderen van de bovenste hersenen. Maar er zijn omstandigheden die, indien aanwezig, te voorkomen of verstoren van de productie van de cerebrospinale vloeistof of dat remmen de normale flow. Wanneer deze balans verstoord is, waardoor hydrocephalus.

Wat zijn de verschillende vormen van hydrocephalus?

Hydrocephalus kan aangeboren zijn of verworven. Aangeboren hydrocephalus is aanwezig bij de geboorte en kan veroorzaakt worden door milieu-invloeden tijdens de foetale ontwikkeling of genetische predispositie. Verworven hydrocephalus ontwikkelt zich vanaf het moment van geboorte. Dit type van hydrocephalus kan invloed hebben op mensen van alle leeftijden en kan worden veroorzaakt door verwonding of ziekte.

Congenitale Hydrocephalus in myelomeningocele	Aangeboren hydrocephalus achterhoofd encefalocele
Congenitale hydrocefalus in holoprosencephaly alobar	Anencefalie

Waterhoofd kan ook communiceren of noncommunicating. Communiceren waterhoofd treedt op wanneer de stroom van hersenvocht wordt geblokkeerd na het verlaten van de hartkamers. Deze vorm noemt men communiceert, omdat het hersenvocht kan nog steeds stroom tussen de hartkamers, die open blijven. De niet-communicerende hydrocefalie, ook wel obstructief, treedt op wanneer de stroom van hersenvocht wordt geblokkeerd langs een of meer van de smalle paden aansluiten van de ventrikels. Een van de meest voorkomende oorzaken van hydrocephalus is «aqueductal stenose.» In dit geval, hydrocefalie het gevolg van een vernauwing van het aquaduct van Sylvius, een kleine doorgang tussen de derde en vierde ventrikel in de middenhersenen.

Punten van obstructie om de stroom van hersenvocht, waardoor hydrocephalus	Colloïde cyste als oorzaak van obstructieve hydrocefalus

Er zijn twee vormen van hydrocephalus die niet netjes passen in de bovengenoemde categorieën zijn en dat voornamelijk van invloed zijn volwassenen: hydrocephalus ex-vacuüm en normale druk hydrocephalus.

Hydrocephalus ex-vacuüm treedt op wanneer er schade aan de hersenen veroorzaakt door een beroerte of een traumatisch letsel. In deze gevallen kan er een echte krimp (atrofie) van het hersenweefsel. Normale druk hydrocephalus komt vaak voor bij oudere mensen en wordt gekenmerkt door veel van dezelfde symptomen die geassocieerd worden met andere aandoeningen die vaker voorkomen bij ouderen, zoals geheugenverlies, dementie, afwijkende manier van lopen, urine-incontinentie en totale vermindering van de activiteiten van het dagelijks leven.

 
Wat is de oorsprong van hydrocephalus?

Het gevolg kan zijn van genetische overerving (aquaduct stenose) of ontwikkelingsstoornissen, zoals die in verband met neurale buisdefecten, zoals spina bifida en encefalocele. Andere mogelijke oorzaken zijn complicaties van prematuriteit, zoals intraventriculaire bloedingen, ziektes zoals meningitis, tumoren, hoofd trauma of een subarachnoïdale bloeding het blokkeren van de uitgang van de ventrikels naar de reservoirs en de stroom van de vloeistof in hen.

 
Wat zijn de symptomen?

Variëren met de leeftijd, progressie van de ziekte en de individuele verschillen in de tolerantie van het ruggenmerg. Het kind schedel kan uitbreiden naar de toename van de cerebrospinale vloeistof vanwege de hechtingen (vezelige gewrichten het aansluiten van de beenderen van de schedel) nog niet zijn afgesloten tegemoet te komen.

In de kindertijd, de meest voor de hand liggende indicatie van hydrocephalus is meestal de snelle toename van de omtrek van het hoofd of het hoofd grootte extra groot. Andere symptomen zijn braken, slaperigheid, prikkelbaarheid, loensen naar beneden (ook wel de «zon») en epileptische aanvallen.

Verhoogde schedel in de kindertijd hydrocephalus, onbehandeld	Øyne i solnedgangen i hydrocephalus

Oudere kinderen en volwassenen kunnen ervaren verschillende symptomen, omdat hun schedels niet kunnen uitbreiden naar de opbouw van hersenvocht tegemoet te komen. Deze symptomen kunnen bestaan ​​uit hoofdpijn, gevolgd door braken, misselijkheid, papiloedeem (zwelling van de optische schijf, die deel uitmaakt van de oogzenuw), wazig zien, diplopie (dubbel zien), doorgeschakeld naar onder de ogen, problemen met het evenwicht, slechte coördinatie, afwijkende manier van lopen, urine-incontinentie, groeiachterstand, slaperigheid, prikkelbaarheid of andere veranderingen in de persoonlijkheid of kennis, met inbegrip van verlies van het geheugen.

 
Hoe wordt de diagnose waterhoofd?

 
Het is door middel van klinische neurologisch onderzoek en de praktijk van neuroimaging technieken zoals echografie, computertomografie (CT), magnetische resonantie imaging (MRI) technieken ciruculación monitoring van hersenvocht.

CT-beeld van hydrocephalus	MR beeldvorming van hydrocephalus
Drukmeting van de cerebrospinale vloeistof door de lumbaalpunctie	Drukmeting van de cerebrospinale vloeistof via een externe ventrikel drain

Wat is de gebruikelijke BEHANDELING?

Vaak behandeld door het implanteren van een VP shunt. Dit systeem leidt de doorstroming van hersenvocht van de ene locatie binnen het centrale zenuwstelsel naar een ander deel van het lichaam waar het kan worden opgenomen als onderdeel van de bloedsomloop proces.

Een shunt systeem bestaat uit buizen en kleppen. Het ene uiteinde van de katheter wordt geplaatst in het centrale zenuwstelsel, de meeste van de tijd in het ventrikel in de hersenen, maar ook kan worden geplaatst in een cyste of een plaats dicht bij het ruggenmerg. Het andere uiteinde van de katheter wordt meestal geplaatst in de peritoneale (buik), maar kan ook elders worden geplaatst in het lichaam, zoals een hart kamer of in een holte in de long waar de cerebrospinale vloeistof kan worden afgevoerd en worden geabsorbeerd. Een klep gelegen langs de katheter houdt de stroming in een richting en regelt de hoeveelheid stroom van hersenvocht.

Partijen bij een afleiding van hersenvocht voor de behandeling van hydrocephalus

VP-Shunt	Shunt ventriculo-atriale	Lumboperitoneal shunt

	Een beperkt aantal patiënten kunnen worden behandeld met een andere procedure genaamd ventriculostomie de vloer van de derde ventrikel. Met deze procedure, met behulp van een neuroendoscope, het maakt een klein gaatje in de onderkant van de derde ventrikel, waardoor hersenvocht naar de obstructie en stromen naar de site van resorptie rond het oppervlak van de hersenen te omzeilen.
Endoscopische ventriculostomie regeling van het derde ventrikel verdieping

Wat zijn de mogelijke complicaties van een TAK?

Shunt-systemen zijn niet perfect mechanismen. De complicaties kunnen mechanisch defect, infecties, obstructies en de noodzaak om uit te breiden of te vervangen van de katheter. In het algemeen, shunt systemen mbt en geregelde medische controle. Wanneer complicaties optreden, het shunt-systeem vereist vaak een aanpassing of de herziening.

Storing van de shunt te hersenvocht drain rond de katheter distale	Ventriculaire catheter obstructie door choroid plexus

Sommige complicaties kunnen leiden tot andere problemen zoals overmatig of onvoldoende drainage. De buitensporige drainage treedt op wanneer de shunt kan cerebrospinale vloeistof uit de hartkamers sneller dan die waarin het voorkomt. Deze buitensporige drainage kan leiden tot de hartkamers in te storten, scheuren bloedvaten en veroorzaakt hoofdpijn, bloeding (subduraal hematoom) of ingestort ventrikels (split ventrikel syndroom). De arme drainage treedt op wanneer het ruggenmergvocht komt niet snel genoeg en de symptomen van hydrocephalus terugkomen.

Subduraal hematoom door overmatige drainage in hydrocephalus	Herhaling van de symptomen van de klep storing

Naast de gemeenschappelijke symptomen van hydrocephalus, kan shunt infecties produceren ook symptomen zoals koorts, pijn in de spieren van de nek of schouders en roodheid of gevoeligheid langs de bypass kanaal. Wanneer er reden is te vermoeden dat een verwijzing systeem niet goed werkt, zoek dan onmiddellijk medische hulp inroepen.

Ulceratie en infectie op de klep voor de behandeling van hydrocephalus	Infectie bij de ingang van het distale katheter in de buikholte

  
Ulceratie en infectie op de klep voor de behandeling van hydrocephalus infectie in het beginpunt van de distale katheter in de buikholte

Hoe kan ik mijn probleem oplossen?